Fietsvakantie verhaal 100 cols tocht deel 2

Alles samengevat

De route
De routebeschrijving van dit stuk van de route was iets minder goed dan het stuk ervoor. De route zelf was wel heel mooi. Meestal reden we over rustige wegen. Er zaten een paar echt mooie kleine weggetjes bij die door een bos gingen, of recht omhoog een berg op. De route door de Pyreneeën is gebaseerd op het "circuit des cols" wat je vaak aangegeven zit staan. Het voordeel van een route die al helemaal beschreven is dat je vantevoren geen tijd kwijt bent met het uitzoeken van de route. Ik zou het niet erg vinden om de volgende keer weer een route te fietsen die al beschreven is, maar veel van de beschreven routes kiezen een zo vlak mogelijke weg. In de oversteek van de Pyreneeën tot de Mont Ventoux zat wel een stuk van ongeveer 120 kilometer wat redelijk vlak was. De mooiste etappe vond ik de dag met de Soudet en de Marie Blanque.

Het weer
Het weer was dit jaar niet slecht. We zaten dan ook wel de hele vakantie in Zuid-Frankrijk. De eerste vijf dagen was het wel erg heet. Toen we bijna uit de Pyreneeën waren werd het slechter met mist en motregen. Eén dag heeft het toen zacht geregend en op één dag hadden we een paar stortbuien. De laatste paar dagen was het weer goed weer. We hebben het niet lang koud gehad, zoals we in de meivakantie hadden. Allebei waren we wel een klein beetje verbrand.

De bepakking
Dit jaar had ik nog minder spullen bij dan vorig jaar. Het niet meenemen van kookspullen scheelt bijna de helft van het volume van de bepakking. Omdat je dan ook niet hoeft te koken en af te wassen scheelt het alles bij elkaar veel tijd. Alles wat ik bij me had heb ik wel een keer gebruikt, behalve de tekentang. Ik had maar één t-shirt en één paar sokken. Dat ging best goed, vooral omdat het weer goed genoeg was om alles te laten drogen als je het gewassen had. Fietsbroeken had ik twee bij me, één had nog wel gekund maar ik weet niet of het goed is om met een natte zeem in je fietsbroek te gaan fietsen. Wat ik wel gemist heb ik een reserve buitenband. De volgende keer als ik met mijn racefiets op fietsvakantie ga neem ik die nog wel mee.

De fietsen
Het viel me mee dat ik de hele vakantie lang op mijn racefiets heb kunnen zitten zonder ergens problemen mee te krijgen. Ik heb geen last van mijn handen, nek of rug gehad. Mijn 32 voor 26 achter als kleinste versnelling is nog iets te groot om rustig de steile bergen op te kunnen fietsen met bepakking. Ik weet niet of dat kleiner te koop is bij Campagnolo. Bram had zijn fiets bij waar hij ook mee naar het Zwarte Woud en Zuid-Frankrijk is gefietst. Die was wel minstens 5 kg zwaarder dan mijn fiets. Hij had wel klein genoege versnellingen, volgensmij 22 voor en 28 achter. Voor de volgende keer gaat hij wel een nieuwe fiets kopen waarschijnlijk, want deze is nou helemaal rot.

Het fietsvakantiegevoel
We zaten vanaf de eerste dag al meteen goed in het ritme. Met het begin van de Pyreneeën daalde de dagafstand wel. Het overfietsen van de Aubisque op de fietsdag was wel echt iets wat erbij hoort. Dat het de laatste paar dagen nog regende en we de laatste twee dagen nog twee keer 140 kilometer moesten fietsen maakte het wel helemaal af.