Fietsvakantie verhaal 100 cols tocht deel 2

Dag 4 : Zonnig weer

De wijn van de dag ervoor was op maar het water uit mijn bidon smaakte er nog wel de hele dag naar. Het was wel 30 graden rond een uur of twee. We wilden wat eten halen. Drinken hadden we ook hard nogig maar de winkels waren dicht. Om drie uur gingen ze pas weer open. We gingen eerst een uur in de schaduw zitten.

In de winkel was het koel. Er stond ook muziek aan. Dat hadden we ook niet gehoord sinds het begin van de vakantie. Dat was wel weer eens fijn, vooral toen het vrouwtje achter de kassa ook nog mee ging zingen. Alleen de muziek was niet erg geschikt voor dat moment. Volgensmij was dit nummer op de radio.

[R.E.M. - Losing my religion]

"But that was just a dream"




Wijnvelden


Even uitrusten voordat de volgende col wordt beklommen

Nadat we weer een berg verder waren was als ons water op. Bram had ergens in een verhaal van een fietsvakantie van iemand gelezen dat er op kerkhoven ook kraantjes te vinden waren. Hij ging even kijken.


Bram gaat op het kerkhof op zoek naar een kraantje.




Op het kerkhof was geen kraantje. We hadden wel snel wat nodig want het was keiheet. In het volgende dorpje was ook geen winkel. Bij een kappertje mochten we onze bidons vullen. In Frankrijk zijn net zoveel kappers als bakkers lijkt het, in elk dorpje zit er wel een.

Na een heel steile klim van 1 km lang meer dan 10% kwamen we aan in het dorpje Puymirol. Daar was gelukkig wel een winkeltje. Bram wilde op een leeg terrasje gaan zitten om alles op te eten. Ik wou dat niet want we zouden toch wel weggestuurd worden. Toen ik d'r bij ging zitten kwam er na twee minuten een ventje aan die niet eens vroeg wat we wilden drinken. Hij bleef alleen maar staan en zei verder niks. Pas nadat we een tijdje niks tegen hem hadden gezegd zei hij dat we ergens anders moesten gaan zitten. Toen zijn we maar 20 meter verder op een bankje gaan zitten.


Eten in Puymirol

Als beleg hadden we de vorig fietsvakantie alleen maar jam en chocoladepasta gehad. Deze keer hadden we ook kaas en paté.


Eendenpaté


Het zag er niet zo goed uit als dat het smaakte.

De camping was deze keer een camping muncipal. Er was geen receptie. Je moest je bij het gemeentehuis aanmelden. Dat was al lang dicht natuurlijk. Er was verder ook niemand die naar ons toe kwam. We gingen maar ergens staan. In het dorpje gingen we nog even wat drinken bij een cafeetje, totdat ze de deur gingen sluiten. Het was pas 10 uur maar wij waren nog de laatsten die er zaten.



Dagafstand : 141 km